Łupież pstry – objawy i charakterystyka
Charakterystyczne plamy o pstrym charakterze, które można dostrzec na dekolcie, szyi lub brzuchu (rzadziej na skórze głowy) to właśnie jeden z najbardziej typowych objawów łupieżu pstrego. Inne symptomy, które wskazują na to schorzenie:
- Pstre plamy powodują świąd, złuszczają się.
- Zmiany skórne odbarwiają się pod wpływem promieni UV. Stąd pstry wygląd plam: część jest brązowa, część czerwona lub różowa.
Łupież pstry rzadko występuje na skórze głowy – zdecydowanie częściej pojawia się na mniej owłosionych obszarach ciała. Schorzenie to ma bowiem podłoże grzybiczne. Sprzyja mu klimat tropikalny, a w szczególności wysoka wilgotność powietrza oraz wysokie temperatury. Łupież pstry na ciele jest zazwyczaj dość widoczny, co bywa przyczyną kompleksów i zakłopotania. Jako schorzenie o grzybiczym podłożu, łupież pstry bywa zaraźliwy, aczkolwiek w mniejszym stopniu niż inne rodzaje grzybicy (na przykład stóp lub paznokci).
Łupież pstry – przyczyny i czynniki ryzyka
Grzyb z gatunku Malassezia jest odpowiedzialny za powstawanie łupieżu pstrego. Jest to schorzenie grzybicze, które wywoływane jest przez wspomniane drożdżaki i które ma charakter nawrotowy. Bardzo ważne jest więc zdiagnozowanie schorzenia i jego leczenie, jak również stosowanie profilaktyki w przyszłości, by nie dopuszczać do nawrotów choroby.
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia łupieżu pstrego:
- Zamieszkiwanie lub podróżowanie do krajów, w których występuje klimat tropikalny.
- Nadmierna potliwość skóry.
- Otyłość – warto podkreślić, że wysoka masa ciała nie jest, sama w sobie, odpowiedzialna za rozwinięcie się łupieżu pstrego. Otyłość powoduje jednak, że na ciele występuje więcej obszarów z idealnymi warunkami do rozwijania się drożdżaków – głównie pojawiają się one pomiędzy fałdkami skóry.
- Niedożywienie oraz niedobór witamin i minerałów.
- Spożywanie nadmiernej ilości tłuszczów oraz cukrów prostych.
- Stosowanie niektórych leków (w szczególności kortykosteroidów, ale też leków hormonalnych).
- Problemy hormonalne.
- Przetłuszczająca się skóra ze skłonnością do łojotoku.
Łupież pstry – leczenie
Niektóre schorzenia skórne, mimo stosowania silnych preparatów, mogą nawracać lub mają przewlekły charakter. Zalicza się do nich również łupież pstry. Nie oznacza to jednak, że nie warto podejmować leczenia – wręcz przeciwnie! Im szybciej postawiona zostanie diagnoza i wdrożone będzie leczenie, tym lepiej!
Jeśli zauważasz u siebie objawy łupieżu pstrego, koniecznie umów się na konsultację dermatologiczną. Lekarz nie tylko postawi diagnozę, ale też dobierze najlepsze metody leczenia. Wybór ten może być uzależniony zarówno od stopnia nasilenia łupieżu, jak również od tego, czy jest to łupież pstry na twarzy, czy też na głowie lub szyi.
Jak może być leczony łupież pstry na ciele?
Kluczowe znaczenie w leczeniu łupieżu pstrego, który występuje na takich obszarach ciała, jak klatka piersiowa, brzuch lub szyja, ma stosowanie preparatów o działaniu przeciwgrzybiczym. Mogą to być środki o konsystencji emulsji, kremu lub maści. Preparaty te najczęściej zawierają w składzie takie substancje czynne, jak ketokonazol lub klotrimazol. Wskazane jest również stosowanie kosmetyków do mycia skóry, które zawierają kwas salicylowy.
Łupież pstry na głowie – leczenie
Owłosiona skóra głowy bywa atakowana przez łupież pstry zdecydowanie rzadziej niż dekolt lub plecy. Nie oznacza to jednak, że schorzenie nie może wystąpić właśnie na głowie. W tym wypadku konieczne będzie stosowanie specjalistycznych szamponów przeciwgrzybiczych, które skutecznie zahamują rozwój oraz aktywność drożdżaków. Poza tym konieczne może okazać się również stosowanie punktowo maści przeciwgrzybiczych albo terapii doustnej.
Co na łupież pstry na twarzy?
Wyjątkowo uciążliwy i widoczny bywa łupież pstry na twarzy. Jego leczenie musi być skuteczne, ale jednocześnie dopasowane do wrażliwszej skóry twarzy. Kluczowe znaczenie mają w tym wypadku specjalistyczne kosmetyki dermatologiczne – na przykład z kwasem salicylowym. Stosowane mogą być również maści i kremy przeciwgrzybicze lub środki farmakologiczne.
Ślady po łupieżu pstrym mogą utrzymywać się na skórze nawet przez wiele tygodni. Na szczęście schorzenie to nie prowadzi do trwałych zmian pigmentacyjnych. By przyspieszyć ujednolicenie kolorytu cery, po zakończeniu kuracji dermatologicznej, można rozważyć wykonanie dodatkowych zabiegów – na przykład peelingów kosmetycznych, ale po konsultacji z dermatologiem.
Jak leczyć łupież pstry u dzieci?
Choć schorzenie to najczęściej dotyczy osób dorosłych i młodzieży, może zdarzyć się, że zostanie zdiagnozowane również u młodszych dzieci. Leczenie przebiega podobnie, jak u osób dorosłych – kluczowe znaczenie ma stosowanie specyfików przeciwgrzybiczych (w zależności od miejsca występowania łupieżu, mogą to być kremy, szampony lub mydła). Leki doustne stosowane są tylko, gdy inne metody okazują się nieskuteczne, gdyż mogą nadmiernie obciążać wątrobę i nerki. Ewentualnej kuracji doustnej u dzieci musi bezwzględnie towarzyszyć podawanie dobrych leków osłonowych oraz wprowadzenie do diety naturalnych probiotyków.
Łupież pstry to specyficzna odmiana łupieżu, która ma podłoże grzybicze. Jeśli zauważysz u siebie objawy, które mogą wskazywać na to schorzenie, nie zwlekaj z diagnozą i rozpoczęciem leczenia. Współczesna medycyna oraz medycyna estetyczna pomogą w zniwelowaniu tej dolegliwości, jak również w przywróceniu skórze zdrowego wyglądu.
