Czym jest mięczak zakaźny?
Mięczak zakaźny to jeden z rodzajów chorób wirusowych skóry. Infekcja ta jest rezultatem zakażenia się wirusem MCV należącym do rodziny pokswirusów. Mimo że jej objawy zwykle nie są dokuczliwe, warto pamiętać, że schorzenie to może nawracać, a ponadto często trwa przez długi czas. Zwykle borykają się z nim dzieci przed ukończeniem 5. roku życia oraz młodzież i dorośli w wieku od 15 do 29 lat.
Mięczak zakaźny i najczęstsze objawy tej choroby wirusowej
Choć mięczak jest chorobą, którą łatwo się zarazić, jego pierwsze symptomy mogą wystąpić dopiero po kilku tygodniach, a nawet po paru miesiącach od zarażenia. Typowe dla tego schorzenia są:
- twarde i półprzezroczyste grudki na skórze mające wielkość około 5 mm,
- większe – około 1,5 cm – zmiany skórne,
- zmiany skórne o różnej barwie – cielistej, żółtej, perłowej, a czasami także szarej,
- wgłębienia znajdujące się w środku grudek,
- wykwity wypełnione kaszowatą treścią,
- charakterystyczna obwódka wokół zmian skórnych,
- zmiany występujące pojedynczo lub w grupach,
- zmiany skórne tworzące się na udach, szyi, pośladkach oraz innych fałdach skórnych.
Ponadto, jeśli do zakażenia doszło drogą płciową, zmiany obejmują narządy intymne. U mężczyzn grudki występują na członku, z kolei u kobiet na wargach sromowych, w pachwinach i na wzgórku łonowym.
Przyczyny powstawania mięczaka zakaźnego
Bezpośrednią przyczyną wystąpienia tej choroby jest zakażenie wirusem MCV z rodziny ospy. Najczęściej dochodzi do niego podczas bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, ale nie jest to regułą.
Wirus MCV przenoszony jest przede wszystkim poprzez:
- kontakt ze skórą osoby zakażonej,
- dotykanie przedmiotów używanych przez chorego, takich jak ręczniki czy szczotki,
- współżycie z osobą zakażoną.
Czynniki, które sprzyjają zachorowaniu na tę chorobę
Wśród czynników, które są powiązane z zakażeniem się wirusem MCV i zachorowaniem na mięczaka zakaźnego warto wymienić:
- Spadek odporności – funkcjonujący nieprawidłowo układ immunologiczny sprzyja różnym chorobom wirusowym, także zakażeniu wirusem MCV.
- Uszkodzenia skóry – otarcia, zadrapania i innego typu uszkodzenia naskórka zwiększają szanse na przedostanie się wirusa do organizmu.
- Korzystanie z przedmiotów należących do innych osób – takich jak ręczniki, gąbki, szczotki, ubrania czy zabawki.
Mięczak zakaźny – diagnostyka i leczenie tej choroby wirusowej
Do rozpoznania tej przypadłości lekarzowi zwykle wystarczy obejrzenie zmienionej chorobowo skóry. Jeśli pojawią się wątpliwości, zalecane jest badanie mikroskopowe. By je przeprowadzić, od pacjenta pobiera się zawartość wykwitów skórnych.
Czy mięczak zakaźny wymaga leczenia?
Choć zmiany charakterystyczne dla tej choroby ustępują samoistnie po około 6-12 miesiącach, a schorzenie to ma łagodny przebieg, wskazane jest jego leczenie. A to dlatego, że, jak sama nazwa wskazuje, przypadłość ta ma charakter zakaźny i łatwo się rozprzestrzenia.
Główne wskazania do zastosowania leczenia mięczaka zakaźnego to:
- licznie występujące zmiany skórne,
- tworzenie się kolejnych wykwitów,
- długotrwały przebieg choroby,
- kwestie estetyczne,
- symptomy, które utrudniają codzienne funkcjonowanie.
Podstawowe metody leczenia mięczaka zakaźnego to:
- Preparaty o działaniu miejscowym, takie jak podofilotoksyna czy imikwimod w kremie.
- Antybiotykoterapia – jeśli wystąpi zakażenie bakteryjne będące skutkiem drapania zmian skórnych.
- Leczenie zabiegowe.
Mięczak zakaźny – domowe sposoby
W stosowaniu domowych metod leczenia mięczaka zakaźnego lepiej zachować ostrożność. Może zdarzyć się, że przyniosą one odwrotny efekt od zamierzonego, na przykład wywołując reakcję alergiczną. Dlatego wcześniej lepiej skonsultować się ze specjalistą – lekarzem rodzinnym lub dermatologiem.
