Skóra z łojotokiem, czyli jaka?
Skóra z łojotokiem, inaczej określana jako tłusta, wytwarza nadmierną ilość sebum, czyli substancji produkowanej przez gruczoły łojowe. Ich aktywność zależy od pracy układu hormonalnego, dlatego jest różna w określonych okresach życia – nasila się między innymi podczas dojrzewania. Tłusta cera ma wysoką odporność na działanie wiatru i mrozu, a sebum chroni ją przed utratą wody, więc zmarszczki pojawiają się na niej dość późno. Pomimo tego skóra z łojotokiem wygląda mało estetycznie, często się błyszczy i może sprawiać problemy w pielęgnacji.
Cera łojotokowa – charakterystyka
Skóra łojotokowa błyszczy się, a także jest grubsza niż cera sucha i normalna. Ponadto może mieć skłonność do tworzenia się wągrów i zaskórników. Co istotne, nadmierna produkcja sebum dotyczy nie tylko twarzy, ale często również dekoltu i pleców. W tych miejscach dość często występują krostki, które nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale czasami są też bolesne. Oprócz tego, jeśli masz cerę łojotokową, na Twoim czole, brodzie i nosie mogą pojawiać się otwarte i zamknięte zaskórniki.
Skóra łojotokowa – przyczyny łojotoku
Skóra to największy organ ludzkiego ciała, a gruczoły łojowe pełnią bardzo ważną funkcję – wytwarzany przez nie łój nawilża skórę i chroni ją przed wpływem czynników zewnętrznych. Niestety nie zawsze jego produkcja przebiega prawidłowo. Wiele osób ma do czynienia ze skórą suchą (łoju jest zbyt mało) lub łojotokową (sebum produkowane jest w nadmiarowych ilościach). Z czego może wynikać skłonność do łojotoku? Przyczyn może być wiele – niekiedy jest to kwestia uwarunkowana hormonalnie, u innych powodem nadprodukcji sebum bywa stres albo genetyka.
Czynniki, które mogą powodować nadmierną produkcję sebum:
- Uwarunkowania genetyczne – jeśli Twoi krewni również mają problem z tłustą cerą, prawdopodobieństwo, że pojawi się on także u Ciebie, wzrasta.
- Stres – nadmiar nerwowych sytuacji może przyczynić się do zwiększenia wytwarzania kortyzolu, a ten z kolei pobudza produkcję sebum.
- Zaburzenia i zmiany hormonalne – okres dojrzewania, druga faza cyklu miesiączkowego, ciąża czy terapie hormonalne wpływają na pracę gruczołów łojowych i mogą prowadzić do problemów z nadprodukcją sebum.
- Stosowanie niektórych leków – tabletki antykoncepcyjne i preparaty obniżające cholesterol to tylko niektóre leki zwiększające ryzyko wystąpienia skóry z łojotokiem. W ten sposób mogą oddziaływać również sterydy.
- Nieodpowiednia pielęgnacja – za rzadkie lub niedokładne oczyszczanie twarzy może skutkować powstawaniem zmian łojotokowych. Co ciekawe, podobny efekt może wywierać nadmierna częstotliwość i intensywność oczyszczania skóry. Pozbawianie skóry naturalnej warstwy sebum często skutkuje jego wzmożoną produkcją.
- Palenie papierosów – nikotyna nie tylko przyspiesza starzenie się skóry, ale również często powoduje nadmierną produkcję sebum.
- Nieodpowiednia dieta – jadłospis ubogi w warzywa i owoce oraz zdrowe źródła tłuszczów sprzyja powstawaniu wyprysków i zaskórników, a także wystąpieniu problemów z przetłuszczaniem się skóry.
- Niektóre choroby – choroba Parkinsona, łojotokowe zapalenie skóry czy zespół policystycznych jajników to tylko wybrane schorzenia, które są związane ze wzmożoną produkcją sebum.
Leczenie skóry łojotokowej
W leczeniu skóry łojotokowej kluczowe jest ustalenie przyczyny tego problemu. Jeśli w Twoim przypadku jest on spowodowany niewłaściwą dietą, zmień swój jadłospis – zadbaj o to, by znalazły się w nim źródła witamin A, C i E, a także unikaj żywności przetworzonej. Natomiast kiedy problem wynika ze stosowania określonych leków, skonsultuj się z lekarzem, który zmieni te preparaty na inne lub zmodyfikuje ich dawkowanie. Inne rozwiązanie to terapia retinoidami – jest ona jednak rzadko stosowana, jeśli cerze łojotokowej nie towarzyszy również zaawansowany trądzik, ponieważ środki te wywołują silne skutki uboczne.
Zabiegi stosowane w przypadku skóry łojotokowej
By poprawić stan swojej skóry, możesz zdecydować się też na wybrane zabiegi z zakresu medycyny estetycznej. Najczęściej rekomendowane przez specjalistów terapie to:
- Mikrodermabrazja – nieinwazyjny zabieg, który odświeża skórę, złuszcza martwy naskórek, co sprzyja wyregulowaniu pracy gruczołów. Mikrodermabrazja jest stosowana również jako forma profilaktyki i leczenia trądziku.
- Peelingi chemiczne i węglowe – głęboko oczyszczają skórę, wygładzają ją i ujędrniają. Ponadto wspomagają leczenie zmian trądzikowych i łojotoku.
- Mezoterapia igłowa – odżywia skórę, poprawia jej koloryt oraz sprawia, że staje się ona bardziej sprężysta. Podczas zabiegu możliwe jest zastosowanie indywidualnie dobranej substancji – z tego względu mezoterapia może być również wykorzystywana w pielęgnacji cery z łojotokiem.
Pamiętaj, by przed wyborem konkretnego zabiegu skonsultować się ze specjalistą – najlepiej dermatologiem lub lekarzem medycyny estetycznej.
Skóra z łojotokiem i jej pielęgnacja
Jeśli masz skórę łojotokową, zadbaj o jej odpowiednią pielęgnację na co dzień. Wybieraj kosmetyki, które nie zawierają alkoholu, ponieważ wysusza on cerę, a to z kolei prowadzi do zwiększenia produkcji sebum. W pielęgnacji skóry łojotokowej pożądane są takie substancje jak kwas salicylowy, zielona glinka, aloes czy tlenek cynku. Do usuwania makijażu możesz używać płynu micelarnego.
Nadmierna produkcja sebum – jak jej uniknąć?
Wspomniana wyżej właściwa pielęgnacja, czyli systematyczne oczyszczanie skóry i unikanie agresywnych kosmetyków, zmniejszają ryzyko wystąpienia skóry łojotokowej. Nie zapominaj też o nawilżeniu – nawet cera tłusta go potrzebuje! Duże znaczenie mają również takie kwestie, jak: zbilansowana dieta oraz unikanie stresu.
